جاده ي تنهاييها

تحقيق در مورد يونجه 68 ص تحقيق در مورد يونجه 68 ص دسته: كشاورزي و زراعتبازديد: 19 بارفرمت فايل: docحجم فايل: 100 كيلوبايتتعداد صفحات فايل: 68 تحقيق در مورد يونجه 68 ص قيمت فايل فقط 4,400 تومان توضيحات : تحقيق در مورد يونجه 68 صفحه در قالب Word قابل ويرايش. بخشي از متن : تاريخچـه مبدأ اصلي يونجه را خاور نزديك و آسياي مركزي بايد دانست. يونجه، در منطقه اي كه داراي آب و هواي قاره اي مشخص سرد و تابستانهاي گرم و خشك بوده رشد و تكامل يافته است. يك بهار ديررس و تابستان كوتاه از مشخصات آب و هوايقاره اي است. يونجة داسي يا مديكاگو فالكاتا، نقش مهم و خاصي را در تكامل يونجة معمولي يا مديكاگو ساتيوا بازي كرده است. اين يونجه گياه غالب نواحي استپي و استپي جنگلي است. ممكن است اين گونة گياهي در شرايط نيمه بياباني نيز وجود داشته باشد كه در اين صورت نشان دهندة آن است كه صفات مطلوب وراثتي مقاومت به خشكي را نيز دارد. مهمترين خصوصيات ژرم پلاسم يونجة داسي عبارت از مقاومت در برابر سرماي زمستان، خشكي، بيماريها و نيز داشتن ريشه هاي خزنده زيرزميني يا ريزوم است. به علاوه، يونجه به دليل داشتن ريشة عميق و راست، توانايي كسب رطوبت قابل جذب را از اعماق زمين دارد؛ ساقه هاي خزندة روي زمين يا استولون، ريشه هاي خزندة زيرزمين يا ريزوم، و طوقة به خاك نشستة يونجه مقاومت اين گياه را در مقابل سرماي سخت زمستان و يخبندان افزايش مي دهد. نامهاي علمي و محلي تورنفورت، گياه شناسي فرانسوي در سال 1700، يونجه و فرمهاي مربوط به آن را تحت اسم «مديكا» بيان كرده است. نام مديكاگو براي جنس يونجه و واژة مديكا براي مترادف آن به كار برده شد. لينه يونجة معمولي را مديكاگو ساتيوا و گونه هاي جنس مديكاگو را تحت يونجه گونة مديكاگو رادياتا نامگذاري كرد. گياه شناسان طبقه بندي لينه را پذيرفتند و هم اكنون يونجة معمولي را با نامي كه لينه روي آن نهاده بوده، يعني مديكاگو ساتيوا، مي شناسند. امروزه در دنياي غرب يونجه را به نامهاي آلفافا، لوسرن، و كامان آلفافا مي شناسند. در برخي از نواحي مركزي كشور، مانند شيراز و كرمان و غيره، گياه يونجه را اسپست مي نامند ومي شناسند. يونجه گياهي است پايا از تيرة پروانه واران و از دستة شبدرها كه برگهايش داراي تقسيمات سه تايي مي باشند. گلهايش غالباً بنفش رنگ و كوچك و گاهي زردرنگ است و گل آذينش خوشه اي است. اسپست، سبست، سبيس، اسپيستا، برسيم حجازي، سفسف، قضب، فشفشه، ينجه، يونجة معمولي، يونجة باغي، يونجة رازكي، يونجة زرد، يونجة شني، يونجة صحرايي، يونجة وحشي، زكام يونجه. گياه شناسي يونجه گياهي است چندساله يا دائمي كه ريشه اي راست و مستقيم دارد و به ريشة اولية يونجه معروف است. يونجة جوانه زده در اين موقع نسبت به آب بيش از اندازه، كمبود آب، شوري خاك و يا سله بستن سطح خاك، حساسيت خاصي نشان مي دهد. برگ اوليه، ساده و معمولاً قلبي شكل است. علاوه بر ريشة اصلي راست و مستقيم اوليه، ريشه هاي جانبي نيز دارد. يك رابطة همزيستي بين ريشة گياه يونجه و نژاد باكتري ريزوبيوم تثبيت كنندة ازت هوا وجود دارد كه بعد از گذشت چند هفته از رشد و نمو، اين گياه ديگر نيازي به ازت خاك نخواهد داشت. ساقة اصلي يونجه، تقريباً چهارگوش به نظر مي رسد و مغز آن از سلول هاي پارانشيمي نسبتاً بلند و فشرده، پر شده است. در قاعدة دمبرگ اين گياه دو گوشوارك يا استيپل باريك وجود دارد كه به دمبرگ متصل اند. برگچه هاي يونجه، كشيده، طويل و تقريباً يك سوم انتهاي آن مضرس است. رنگ برگچه هاي يونجه سبز تيره، شكل آنها تخم مرغي و سطح زيرينشان به مراتب بيش از سطح زبرينشان از كرك پوشيده است. گل يونجه داراي خصوصيات ويژه اي است. خاصيت طبيعي پلي پلوئيدي يونجه، به نظر مي رسد در ارتباط با رشد و نمو گل، گرده افشاني و باروري گياهان، عوامل مؤثر در گرده افشاني در مورد گياه يونجه كمتر تأثير داشته اند.يونجه هايي كه در بهار به گل مي نشينند داراي رشد و نمو زيادتري هستند. ايجاد رنگهاي مختلف گل ممكن است در اثر عوامل ژني يا سن گل باشد، رنگ گل حداقل توسط پنج ژن كنترل و تعيين مي شود. تخمكهاي يونجه «كاميلوتروپ» است. مشكل بزرگ گرده افشاني گل يونجه پيش از آزاد شدن اندامهاي جنسي، مربوط به غشاي كوتيكولي است كه روي كلاله تشكيل و مانع از ترشح مواد توسط كلاله (به منظور جذب گرده) مي شود. دانة گرده يونجه، دو هسته اي و چسبناك است و به آساني به حشرات ناقل گرده مي چسبد. از زمان گل كردن تا زمان آزاد شدن اندامهاي جنسي، كه ممكن است دو هفته به طول انجامد، گرده ها به طور طبيعي در گل ذخيره مي شوند. گرده هاي يونجه را مي توان براي چندين ماه در دماي زير صفر و در خلاء نگهداري كرد (101 روز در oC10-). بعد از جوانه زدن دانة گرده و تشكيل لولة گرده و رسيدن به تخمدان، عمل لقاح انجام خواهد شد. گرده افشاني مستقيم يونجه، با آزاد شدن اندامهاي جنسي و بدون دخالت گردة غريبه خارجي صورت مي گيرد. اين كار را مي توان با قرار دادن اندامهاي گل يونجه در درون پاكتهاي كاغذي مخصوص و يا با ماليدن گل آذين خوشه اي به طور آرام در بين انگشتان، كنترل كرد. عمل باروري بوته هاي يونجه را مي توان با قرار دادن گلها در پاكتهاي كاغذي مخصوص و فراهم كردن موجبات آزاد شدن اندامهاي جنسي و گرده افشاني آنها و به سخني ديگر، تري پينگ كردن به مرحلة اجرا درآورد. در بعضي موارد لازم است كه قبل از گرده افشاني گلهاي يونجه و جهت جلوگيري كامل از خود باروري، آنها را اخته كرد. اخته كردن گلهاي يونجه را با استفاده از الكل و يا دستگاه مخصوص مكش براي از بين بردن پرچم يا گرده ها انجام مي دهند. گرده افشاني غيرمستقيم در يونجه، در مقايسه با بوته هايي از اين گياه كه گرده افشاني مستقيم دارند، با تعداد گل زيادتر، در نتيجه با تعداد نيام زيادتر و بذر بيشتر در هر نيام همراه است. عامل دوم را بايد در اختلاف ادامة حيات تخمكهاي بارور شده دانست. درصد گلهاي تشكيل دهندة نيام، تعداد بذرهاي هر نيام و تعداد بذرهاي هر گل، همهنمونه هايي از خود باروري و غير خود باروري يا لقاح متقابل در گياه يونجه است. گل آذين يونجه به صورت يك خوشة مركب از محل محور برگ خارج مي شود و داراي يك دمگل به بلندي دمبرگ برگ مركب، يا كمي بلندتر از آن، است. نيام يا ميوة يونجه داراي چند بذر است؛ بذرها، سطحي نسبتاً صاف دارند شكل آنها كم و بيش قلوه اي مانند و تا حدودي منقاردار است. رنگ آنها زرد و يا قهوه اي روشن است. بذر يونجه از دو لپه يا كوتيلدون، يك ريشچه، يك اپي كوتيل، آندوسپرم، پوستة رنگي يا تستا و ناف تشكيل شده است. قيمت فايل فقط 4,400 تومان برچسب ها : تحقيق در مورد يونجه 68 ص , تحقيق در مورد يونجه 68 ص , يونجه 68 ص , دانلود تحقيق در مورد يونجه 68 ص , يونجه براي توضيحات بيشتر و دانلود بر روي عنوان زير كليك كنيد تحقيق در مورد يونجه 68 ص